Markina-Xemein
30 april 2017 - Markina-Xemein, Spanje
Elke dag zijn er weer verrassingen. De eerste vanochtend was dat bijna iedereen op mijn slaapzaal kennelijk vroeg op pad wilde. Vanaf half zes was het al een drukte van belang. Erg jammer want we hadden een prima snurker op de kamer dus naar mijn gevoel heb ik niet veel geslapen. Uiteindelijk ben ik om zeven uur als een van de laatste gestart. Gelukkig was ik goed hersteld van de inspanning van gisteren en dat was maar goed ook want ik hoorde later dat dit een van de zwaarste etappe is. Kilometers steil omhoog of omlaag.
Met regen halverwege de ochtend besloot ik de etappe van vandaag in te korten van 31 naar 25 kilometer. Verstandig hè. Opnieuw in een refugio (oud klooster). Andere mogelijkheden zijn er simpelweg niet. Omdat we pas na drie uur naar binnen konden heb ik bijna drie uur in een café doorgebracht. Super gezellig met de Vlaamse Eva die ik gisteren ook al ontmoet had en drie andere jonge mensen uit Duitsland. Het regende ondertussen behoorlijk hard dus redelijk op tijd binnen.
Vanwege de regen niet veel foto's kunnen maken. Op een van de foto's is de refugio te zien van de afgelopen nacht, in het stationsgebouw dus!! Gelukkig maar weinig treinen gehoord. Ook nog een foto van de tijd in de bar. Morgen is beter weer voorspeld. Hoera
leuk om zo met je "mee te lopen"
Suc6 verder en geniet ervan
Traveling is a brutality . It forces you to trust strangers and to lose sight of all that familiar comfort of home and friends . You are constantly off balance . Nothing is yours except the essential things : air , sleep , dreams , sea , the sky . A Cesare Paves
Het is leuk om jouw reisverslagen te volgen, zo beleven wij ook een stukje van je wandeltocht. Ik wens je heel veel succes met deze toch wel een heel bijzondere tocht in je leven. Dat je veel mooie mensen met eigen verhalen mag ontmoeten en dat het vooral een onvergetelijke levenservaring mag zijn.
Veel succes!!! en we kijken weer uit naar je nieuw reisverslag.