Mondonedo
19 mei 2017 - Mondoñedo, Spanje
Vandaag was het een heerlijke wandeldag. Ik heb volop genoten van de prachtige omgeving. Weg van de kust, maar zeker niet minder bijzonder. Wel zwaar want het was continu klimmen en dalen. Door uitgestorven gehuchtjes, langs verspreide boerderijen met veel eigen groententeelt en vele koeien, geiten en paarden.
Onderweg kwam ik een vrouw uit Duitsland tegen waarmee ik even gerust en koffie gedronken heb in een piepkleine bar in the middle of no where. Plotseling stapt er een klein ventje binnen die me gelijk aan iemand doet denken :) Hij gaat naast me zitten want van ze'n moeder moet hij zijn brood nog opeten. Zijn moeder en oma runnen de bar. Een beetje terughoudend, met pretoogjes lonkend naar mijn cake bij de koffie. Ik heb hem natuurlijk een stukje gegeven en van zijn mams mocht ik een foto maken. Hij heet Pedro en is drie jaar. Omdat het zo gezellig was zijn we er een heel tijdje gebleven.
Een poosje later heb ik nog een tijdje met een man uit Tokyo gelopen. Hij heeft kanker overwonnen en uit dankbaarheid daarvoor loopt hij nu de Camino. Grappig genoeg ook vanwege zijn zeventigste levensjaar. Dat maakt de Camino nu zo bijzonder, al die onverwachte ontmoetingen en leuke momenten.
Nu ben ik in Mondonedo, een heel oud stadje met een schitterende cathedraal. Die heb ik dan ook uitgebreid bekeken. Nog zo iets grappigs: de hostel die ik geboekt had blijkt dicht. Een vriendelijke buurvrouw (zie foto) was zo bereidwillig om de eigenaar even te bellen, waarna blijkt dat ik de enige gast ben. Al gauw was hij weer verdwenen en heb ik het rijk voor mij alleen. Het is een prachtig hostel in een heel oud gebouw en helemaal origineel ingericht en met mooie gezamenlijke ruimtes en keuken.
Hopelijk houden je schoenen het, geniet van je laatste weekje
Succes met de spreekwoordelijke " laatste loodjes"
Wij gaan zo op weg met 'onze' camper door Europa voor 6 weken
Ik probeer je onderweg nog te vinden(blog;)), maar anders lees ik je de rest wel als we thuis zijn
Nog heel veel wandelplezier en vast proficiat met het resultaat, al is de weg ernaar toe het belangrijkst
Het ga je goed, groetjes Petro