Laredo

5 mei 2017 - Laredo, Spanje

Gisteren heb ik in Castro Urdiales een heerlijke middag gehad. De etappe was met ruim 20 km aan de korte kant zodat ik bijna de hele middag bij het strand en de haven heb kunnen relaxen. En ook nog met een heerlijk zonnetje. 

In mijn routeboekje wordt over de etappe van vandaag naar Laredo vermeld dat deze een "onrustig hoogteprofiel" kent. De auteur is gek op dit soort eufemismes. Het boekje staat er vol van. Er moest gewoon weer eens verrekte veel geklommen en gedaald worden. Geeft niet, ben ik inmiddels aan gewend. De tocht ging door heerlijk geurende eucalyptusbossen, langs een verborgen begraafplaats en met soms een hinderlijke snelweg in de buurt. 

Laredo zelf ligt ook aan de kust en heeft een zeer lang uitgestrekt strand. Afgezien van een klein oud centrum doet de lelijkheid van de overige bebouwing soms pijn aan de ogen. 

Ja, en dan eindelijk heb ik een foto kunnen maken van mijn vier Spaanse vrienden. Ik kom ze regelmatig onderweg tegen, we verstaan elkaar voor geen meter maar altijd begroeten we elkaar met een high five. Maar pas op, ik heb ook een paar keer een kamer met ze gedeeld en achter deze vriendelijke gezichten schuilen een paar van de grootste snurkers van het westelijk halfrond. De zittende kerel vooraan rechts met het lichtgroene hemd noemde mij ooit el loco. Je weet wel, na die dubbele etappe van mij. Maar nu weet ik wel wie de echte locos zijn....in schaapskleren. 

Foto’s

8 Reacties

  1. Bram en Marianne:
    5 mei 2017
    Goed bezig hoor, take care, groeten uit Brunssum
  2. Alice:
    5 mei 2017
    Mooie plaatjes! Krijg zin in vakantie :). Groetjes van Ferre en Anna.
  3. Bram en Marianne:
    5 mei 2017
    Heb net van begin tot en met vandaag al jouw avonturen gelezen. Het leest als een trein en wat ontzettend leuk dat je dat met ons deelt. Ben benieuwd wat je nog meer gaat meemaken, dus blijf je zeker volgen. Heel veel plezier de komende tijd.
  4. Bram en Marianne:
    5 mei 2017
    Door mijn laatste reactie zijn gek genoeg Bram zijn reacties veranderd in mijn naam (Marianne). Dus vanaf nu zie je allebei onze namen en groeten wij met onze eigen naam.
    Groetjes, Maranne
  5. Frank:
    6 mei 2017
    Haha, dank je Marianne, helemaal duidelijk.
  6. Henk LOOIJE:
    6 mei 2017
    Frank,
    Je moet misschien toch wat genuanceerder over je Spaanse vrienden denken.
    Het woord loco heeft tal van betekenissen en betekent niet alleen maar gek:, het kan ook bewonderend zijn, bijvoorbeeld:
    "Chico Loco staat voor iemand die doorzet, lef heeft en humor heeft." Dus dan is het om in jouw termen te blijven eufemistisch bedoeld.
    Dus als je er zo tegen aankijkt, ben jij in hun ogen natuurlijk wel een rare snurker, ik bedoel snuiter, maar hebben ze wel respect.
    Dat ze zelf "oerend hard" door de nacht gaan betekent niet dat zich in schaapkleren hebben gehuld, maar zo mak zijn als lammetjes.
    Geniet gozer.
  7. Vincent en Petronel:
    6 mei 2017
    Je schrijft erg beeldend Frank. Ik kan de eucalyptus ruiken. Met de foto's een goede indruk van je reis. Mooi dat je - heel open - je gedachten en gevoelens met ons deelt. Fijn dat je het naar de zin hebt. Ben je al honden tegengekomen, die je van je af moest slaan? Hopelijk niet. Gelukkig heb je nu een wat rustiger dag gehad. Maar denk je ook wel eens aan een echte rustdag? Kan ook heel inspirerend zijn. Daar hoef je geen "loco" voor te zijn in welke betekenis dan ook. Bon camino!
  8. Petronella van der Giessen:
    6 mei 2017
    Ik geniet van je verhalen en foto's
    Wat een tocht zeg, de ontmoetingen en de gedachtes die bij een camino horen.
    respect !